Łyżwiarstwo figurowe: słodko-gorzki powrót po kontuzji

Łyżwiarstwo figurowe: słodko-gorzki powrót po kontuzji

  • Dodał: Emilia Sokolik
  • Data publikacji: 24.09.2022, 23:28

Zeszłoroczne Nebelhorn Trophy zakończyło się dla solisty Kornela Witkowskiego, jeszcze zanim się zaczęło. Pełen nadziei na kwalifikację olimpijską, doznał kontuzji kostki na treningu tuż przed zawodami. W tym roku polski solista rozpoczął sezon na tych samych zawodach Challenger Series.

 

Zupełnie nowy program krótki, w którym poprawił swój rekord życiowy, z pewnością odczarował dla niego taflę w Oberstdorfie po wypadku z 2021 r. Tańcząc do muzyki zespołu Queen w choreografii Lloyda Jonesa, pokazał duży progres zarówno w warstwie technicznej, jak i artystycznej. Uwagę zwróciła jego muzykalność, praca ramion i tułowia oraz detale choreograficzne. Sędziowie szczególnie docenili kombinację potrójnego lutza z potrójnym toe loopem, sekwencję kroków i jeden z piruetów. Pomimo podparcia przy axlu i kilku usterek technicznych uzyskał dobrą notę 66,33 punktu i zajął dziesiąte miejsce w tym segmencie zmagań.

 

Program dowolny, który solista zachował z zeszłego sezonu, został wykonany do spokojnej muzyki „Baby, God Bless You” japońskiego pianisty Shinya Kiyozuka, również w choreografii Lloyda Jonesa. Ten występ sprawił Kornelowi wiele trudności, jednak mimo trzech upadków przy skokach walczył do końca i ostatecznie zajął czternaste miejsce w zawodach.

 

Witkowski ma już za sobą doświadczenia na arenie międzynarodowej na szczeblu juniorskim i seniorskim, w tym udany występ na mistrzostwach Europy w 2022 r. Trenuje też niezwykle trudnego poczwórnego lutza i z pewnością pracuje nad stabilizacją potrójnego axla i pozostałych skoków, co może mu dać jeszcze lepsze wyniki w przyszłości.

 

W konkurencji solistów złoto zdobył Kanadyjczyk Keegan Messing, który dwoma solidnymi poczwórnymi skokami i potrójnym akslem w emocjonalnym programie dowolnym zapewnił sobie awans z trzeciego miejsca na pierwsze. Jego rodak Roman Sadovsky zajął trzecie miejsce, a na drugiej pozycji uplasował się wicemistrz Korei Południowej Sihyeong Lee.

 

Kanadyjczycy triumfowali również w konkurencji par sportowych. Złoto zgarnęła para Deanna Stellato-Dudek i Maxime Deschamps. Co ciekawe, dla Deanny było to pierwsze zwycięstwo międzynarodowe od czasu, kiedy 23 (!) lata temu zajęła pierwsze miejsce w finale Grand Prix juniorów, jeszcze jako 16-letnia solistka! Podium uzupełniły dwie niemieckie pary: Alisa Efimova i Ruben Blommaert oraz powracający po kontuzji Annika Hocke i Robert Kunkel.

 

Gwiazdą występów pań była w Oberstdorfie Loena Hendrickx. Belgijska solistka przybyła na Nebelhorn Trophy w aurze pewności siebie, spowodowanej zapewne zdobyciem tytułu wicemistrzyni świata w marcu 2022 r. Program krótki wykonała doskonale technicznie i artystycznie w zjawiskowej sukience do energetycznej muzyki latino, zdobywając pierwsze miejsce w tym segmencie. Z łatwością zachowała je po utrzymanym w zupełnie innym stylu lirycznym programie dowolnym, wygrywając różnicą prawie piętnastu punktów nad Koreanką Seoyeong Wi. Brąz zdobyła Estonka Eva-Lotta Kiibus, awansując aż z odległej dziesiątej pozycji.

 

Dwie pary taneczne odebrały w Oberstdorfie takie same medale jak w poprzednich swoich Challengerach. Brytyjczycy Lilah Fear i Lewis Gibson sięgnęli po złoto, jak w tegorocznym U.S. Classic, a litewska para Allison Reed i Saulius Ambrulevičius uplasowała się na drugim miejscu, jak w zeszłym tygodniu w Lombardia Trophy. Podium uzupełnił duet Carolane Soucisse i Shane Firus, zdobywając czwarty medal dla Kanady na tych zawodach.

 

Warto zaznaczyć, że na tym etapie Challengera pojawiła się liczna reprezentacja Ukrainy: troje solistów i dwa duety. Mimo że ich kraj jest od wielu miesięcy ogarnięty wywołaną przez Rosję wojną, przygotowali solidne programy, pełne energetycznej lub emocjonalnej choreografii. Wśród nich zwróciły uwagę kompozycje do piosenek ukraińskich w wykonaniu pary Sofija Holiczenko i Artem Darenskij (program krótki „Zhyva”) oraz solisty Iwana Szmuratki (program krótki „Bilia Topoli”), w którym pokazał dramat matki po stracie syna na froncie. Z kolei Anastasija Hozwa zatańczyła program dowolny do utworów „Love and War” i „Lacrymosa”, tematycznie nawiązujących do wojny i cierpienia. Co ważne, treningi Szmuratki mogą odbywać się między innymi dzięki wsparciu kibiców w serwisie Patreon, a Hozwy poprzez stronę skateukraine.org. Zbiórkę otworzyli również na gofundme tancerze Marija Gołubcowa i Kiryłł Biełobrow, dzięki czemu mogą współpracować z prestiżową Ice Academy of Montreal w Kanadzie.

 

Pełne wyniki zawodów Nebelhorn Trophy w Oberstdorfie można znaleźć tutaj.

 

Kolejny etap Challennger Series już w przyszłym tygodniu. Na zawodach Ondrej Nepela Trophy w Bratysławie wystąpią reprezentujący Polskę duet taneczny Anastasija Polibina i Pawieł Gołowisznikow oraz solista Władimir Samojłow.

Emilia Sokolik

Dziennikarka i od lat fanka łyżwiarstwa figurowego. Oglądałam tak długo aż sama postanowiłam spróbować.